Ik denk 'ik sta' in het bos...

Ich glaub‘ ich steh’ im Wald... - Bambuzz | #yourchoice

Ik denk de laatste tijd veel aan deze zin als ik het nieuws lees, maar ook als ik de reacties van anderen erop hoor. Wat is dit nu voor gekke tijd?! Sommige dingen "normaliseren" langzaam, maar de onzekerheid is nog steeds groot. Wat is het volgende? Komt er ooit nog een "normaal" leven zoals we dat kenden voor Corona? En hoe dan ook, deze verdeling van tijd in "vóór Corona" en "na Corona" - zal dat de geschiedenis ingaan? Zo ja, wat zijn de gevolgen? Zullen onze kinderen opgroeien met een minimale afstand en een gezichtsmasker? Wanneer komt het volgende virus? Wat doen we dan? Reageren we hetzelfde als nu? Wat zouden de alternatieven zijn? Wanneer stopt het? Stopt dat op een gegeven moment?

Vragen over vragen waar (althans zo lijkt het) op dit moment niemand het antwoord op weet. Ik denk dat ik het nog nooit zo moeilijk heb gevonden om mijn eigen mening te vormen. Er zijn voortdurend nieuwe feiten, onderzoeken, nieuwe bevindingen die de vorige weerleggen - of niet ...

 

Uiteindelijk ben ik hier: in het bos eigenlijk. Voor mij vervangt het bos op de een of andere manier de therapeut. Al als tiener ging ik als ik problemen had eerst het bos in met onze hond. Niet zelden voor 2-3 uur. Tot ik het gevoel had dat ik weer met mezelf en de wereld "daarbuiten" kon opschieten.

Op dit moment is het bos weer belangrijker geworden in mijn leven als “retraiteplek”. Hier kun je gewoon “zijn” (zowel letterlijk als figuurlijk)😉). Het bos vraagt niet, oordeelt niet, vraagt nergens om. Je hoeft hier niet alles te begrijpen. Tussen eeuwenoude bomen kun je je klein en onbeduidend voelen, maar ook veilig en getroost. De bijzondere bossfeer geeft me altijd het gevoel: “Maak je geen zorgen. Het leven gaat door! Het heeft altijd... wees niet bang, alles komt goed."

 

En zo kan ik na een tijdje naar huis - een herontdekte zekerheid in mij, een basisvertrouwen waarvan ik soms dacht dat ik het kwijt was ...

Ik kan er weer op vertrouwen dat het goed komt. Met mij. En met de wereld "daarbuiten" - wat het morgen ook mag zijn.

Die zekerheid is voor mij momenteel belangrijker dan alle feiten, meningen en discussies. Ik kan niet alles begrijpen, ik zal zo nu en dan "in het bos staan" ... en ik leer net dat dat oké is!


1 commentaar


  • Katharina Rina

    Liebe Lena, lieber Christian/Buzzer :)!!!
    So toll was ihr da macht und mega Deine Worte hier!
    Würde Euch sofort unterstützen, nur leider ist das hier auf Zypern so ne Sache mit dem Versand 🥴!
    Kommt fast nichts an in dieser bescheuerten Zeit!
    Die komplette Seite ist wirklich toll! Eure Story, die Produkte und das durchdachte Programm das ihr unterstützt!

    Ganz liebe Grüße an die ganze Familie Schwarz

    Sonniger und liebster Gruss aus Zypern
    Rina


laat een reactie achter

Houd er rekening mee dat opmerkingen moeten worden goedgekeurd voordat ze worden geplaatst